Aleutian disease was tot voor kort nog nooit vast gesteld in Nederland, maar sinds kort zijn er besmette fretjes uit Nieuw-Zeeland naar Nederland gekomen en is de ziekte vast gesteld. De ziekte wordt via direct en indirect contact met lichaamsvloeistoffen overgebracht en het duurt een aantal maanden tot een paar jaar totdat de ziekte tot uiting komt nabesmetting.
Door aleutian disease nemen de antilichamen in het bloed sterk toe, wat opzich niet raar is aangezien de antilichamen het virus moeten aanvallen, maar om onbekende redenen doen ze dat niet. De antilichamen vormen immuuncomplexen die neerslaan in organen, waarna de organen gaan ontsteken. Verder veroorzaakt het virus een verminderde afweer tegen andere ziektes, waardoor de fret daar gevoeliger voor is.
Aleutian disease wordt veroorzaakt door het auleutian Mink
disease virus (ADV) en is een parvovirus dat bij verschillende
marterachtigen voorkomt. Er zijn tot nu toe 3 stammen ontdekt
die bij de fret kunnen voorkomen. Aangezien deze stammen
lichtelijk variëren, kan de virulentie ook variëren, net als bij griep.
Bij de meeste besmette fretten zijn er geen symptomen te zien
en het kan ook voorkomen dat een fret die er gezond uitziet
plotseling dood gaat. Als er wel symptomen zijn, kunnen deze
sterk wisselen, aangezien de symptomen afhangen van welke
organen ontstoken zijn en hoe ernstig de ontsteking is, maar
grotendeels zijn de symptomen zijn in twee groepen in te delen:
1. Chronisch progressief verlopende ziekte: langzaam aan wordt
het dier steeds zieker met symptomen als gewichtsverlies,
slechte vacht, lusteloosheid en slechte eetlust. Verder is het
ook mogelijk dat de fret last krijgt van bloedarmoede, bloed
in de ontlasting, oogontsteking, longontsteking, hartproblemen
en een slechte lever- en nierfunctie.
2. Neurologische problemen: deze problemen beginnen met
zwakte of verlammingvan de achterhand en kan zich uitbreiden
naar voren. Deze problemen kunnen zich soms weer herstellen.
Tijdens het leven is er geen definitieve diagnose te stellen in
Nederland, maar er zijn wel tests die enige zekerheid kunnen
geven. De test die in Nederland meestal wordt uitgevoerd, is
de CIEP test van het bloed. Deze test toont antilichamen tegen
ADV aan en is vrij betrouwbaar. Verder is er in Amerika nog een
test te krijgen die vaak incombinatie met de CIEP test wordt
gedaan, die 100% zekerheid geeft. Dit is de DNA in situ
hybridisatie test, hierbij wordt het DNA aangetoond in de cellen
die door ziekte verander zijn. Deze test kan aantonen of het dier
met het Aleutian disease in aanraking is gekomen.
Voor Aleutian disease is geen behandeling. Wel kan een zieke
fret ondersteund worden met speciale voeding,
ontstekingsremmers of antibiotica. Er wordt aangeraden om
besmette fretten te isoleren van andere fretten. Verder zijn er
vaak geruime tijd geen symptomen te zien bij deze ziekte,
waardoor het lastige is om verspreiding te voorkomen.
Tegen Aleutian disease is geen vaccin. Het beste kunnen
gezonde en zieke fretten apart van elkaar gehouden worden.
Als er echter bij een fret de ziekte wordt vast gesteld, hoeft hij
niet geïsoleerd te worden van de andere fretjes in huis, want
die zijn allang met de besmette fret in aanraking gekomen. Alle
fretjes uit een huis met besmette fretjes dienen niet meer met
gezonde fretjes in aanraking te komen, aangezien de fretjes
waarschijnlijk al besmet zijn.
Geschreven door Thessa en Suzanna